Kapitulli i sires pejgamberike

Përgjigjja: Amine bint Vehb.

Përgjigjja: Ende pa lindur Pejgamberi ﷺ, i vdiq babai në Medinë.

Përgjigjja: Ka lindur në vitin e ndodhisë së elefantit, në muajin rebiul evvel, ditë e hënë.

Përgjigjja: Ka lindur në Mekë.

Përgjigjja: 1) Ummu Ejmen, shërbëtorja e babait të tij
2) Thuvejbja, shërbëtorja e xhaxhait të tij, Ebu Lehebit, dhe
3) Halime Sa’dije.

Përgjigjja: Nëna i ka vdekur kur Pejgamberi ﷺ ishte gjashtë vjeç. Përkujdesjen për të pas vdekjes së të ëmës e mori gjyshi, Abdul Muttalibi.

Përgjigjja: Gjyshi i vdiq në moshën tetë vjeçare. Kujdestaria e tij i kaloi xhaxhait, Ebu Talibit.

Përgjigjja: Ka udhëtuar me xhaxhain e vet ndërsa ishte trembëdhjetë vjeç.

Përgjigjja: Udhëtimi i dytë në Sham ka ngjarë disa vjet më vonë, atëherë kur shkoi si përgjegjës për pasurinë e Hatixhes (Allahu qoftë i kënaqur me të!), me të cilën pas kthimit edhe u martua. Atëbotë ishte njëzet e pesë vjeç.

Përgjigjja: Kurejshitët e rindërtuan godinën e Qabes ndërsa Pejgamberi ﷺ ishte tridhjetë e pesë vjeçar.
Kur erdhën tek çështja se kush do ta vendoste gurin e zi, u grindën, kështu që ia lanë atij të gjykonte. Mendimi i tij ishte që ta marrin një rrobë (pëlhurë) dhe ta vendosnin gurin në të, ndërsa nga secili fis do ta kapte rrobën në një skaj të saj një përfaqësues. Ishin gjithsej katër fise. Ata e çuan gurin, kurse në vend e vendosi vetë Muhamedi ﷺ.

Përgjigjja: Ishte dyzet vjeçar ndërsa u dërgua për njerëzimin mbarë.

Përgjigjja: Filloi me ëndrra të vërteta, të cilat ndodhnin (realizoheshin) në të vërtetë (zgjuar) saktësisht siç i shihte në gjumë.

Përgjigjja: Ishte i vetmuar në shpellën Hira, ku e adhuronte Zotin.
Pikërisht derisa ishte në këtë shpellë, i erdhi shpallja.

Përgjigjja: Fjalët e para që iu shpallën janë ato nga surja el-Alek: "Lexo me emrin e Zotit tënd, i Cili krijoi (gjithçka), e krijoi njeriun nga një droçkë gjaku! Lexo! Zoti yt është Bujari më i madh, i Cili, me anë të penës ia mësoi, ia mësoi njeriut ato që nuk i dinte." [El-Alek: 1-5]

Përgjigjja: Nga burrat: Ebu Bekri (Allahu qoftë i kënaqur me të!); nga gratë: Hatixheja (Allahu qoftë i kënaqur me të!); nga fëmijët: Aliu (Allahu qoftë i kënaqur me të!); nga robërit e liruar: Zejd ibn Harithe (Allahu qoftë i kënaqur me të!); nga robërit: Bilali (Allahu qoftë i kënaqur me të!) etj.

Përgjigjja: Për tre vjet radhazi thirrën në fe fshehurazi, kurse më pas Pejgamberi ﷺ urdhëroi që thirrja të bëhej publikisht.

Përgjigjja: Kurejshitët filluan ta mundonin shumë atë dhe ithtarët e tij, aq sa edhe u erdhi leja nga qielli që të migronin në Abisini.
Kurejshitët u tubuan dhe vendosën ta mbysin Pejgamberin ﷺ, por Allahu i Lartësuar e ruajti atë, duke ia bërë xhaxhanë, Ebu Talibin, mbrojtës.

Përgjigjja: I vdiqën xhaxhai, Ebu Talibi, dhe e shoqja, Hatixheja (Allahu qoftë i kënaqur me të!)

Përgjigjja: Israja dhe Miraxhi kanë ndodhur në kohën kur Pejgamberi ﷺ ishte në të pesëdhjetat. Në atë udhëtim u obliguan pesë kohët e namazit.
Israja nënkupton udhëtimin nga Qabja në xhaminë Aksa.
Miraxhi nënkupton udhëtimin nga xhamia Aksa drejt qiellit deri në Sidretul-munteha.

Përgjigjja: I thërriste banorët e Taifit, në stinë dhe sezone të caktuara kur tuboheshin njerëzit, duke shkuar personalisht. Pikërisht në rrethana të këtilla ua prezantoi Islamin medinasëve të cilët i besuan dhe iu besatuan se do ta përkrahnin dhe do ta ndihmonin.

Përgjigjja: Trembëdhjetë vjet.

Përgjigjja: Nga Meka në Medinë.

Përgjigjja: Dhjetë vjet.

Përgjigjja: Iu obliguan zekati, agjërimi, haxhi, Xhihadi, ezani etj.

Përgjigjja: 1) Beteja e Bedrit.
2) Beteja e Uhudit.
3) Beteja e Ahzabëve.
4) Beteja për çlirimin e Mekës.

Përgjigjja: Ajeti vijues: “Dhe ruajuni asaj Dite që do të ktheheni tek Allahu, kur çdokujt do t’i jepet ajo që ka fituar dhe askujt nuk do t’i bëhet padrejtësi.” [El-Bekare: 281]

Përgjigjja: Ka vdekur në muajin rebiul evvel, në vitin e njëmbëdhjetë sipas hixhretit. Ishte gjashtëdhjetë e tre vjeç kur vdiq.

Përgjigjja: 1) Hatixheja (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
2) Seude bint Zumah (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
3) Aishe bint Ebi Bekër (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
4) Hafsa bint Umer (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
5) Zejneb bint Huzejme (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
6) Umu Seleme, Hind bint Ebi Umeje (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
7) Umu Habibe, Ramle bint Ebi Sufjan (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
8) Xhejrije bint el-Harith (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
9) Mejmune bint el-Harith (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
10) Safije bint Hujej (Allahu qoftë i kënaqur me të!),
11) Zejneb bint Xhahsh (Allahu qoftë i kënaqur me të!).

Përgjigjja: Fëmijët meshkuj:
1) Kasimi, sipas të cilit edhe thirrej (Ebul-Kasim)
2) Abdullahu, dhe
3) Ibrahimi.
Fëmijët femra:
1) Fatimja
2) Rukajja
3) Ummu Kulthumi
4) Zejnebja.
Të gjithë fëmijët i kishte me Hatixhen (Allahu qoftë i kënaqur me të!), me përjashtim të Ibrahimit. Të gjithë fëmijët kanë vdekur para tij, me përjashtim të Fatimes (Allahu qoftë i kënaqur me të!), e cila vdiq gjashtë muaj pas tij.

Përgjigjja: Pejgamberi ﷺ kishte shtat mesatar, as i gjatë, as i shkurtër. Ishte i bardhë por jo shumë; ngjyra e lëkurës anonte nga e bardha në të kuqe, kishte mjekër të shpeshtë, sy të mëdhenj, gojë të madhe, flokë shumë të zinj, shpatulla të gjera, era i vinte misk.

Përgjigjja: Pejgamberi ﷺ nuk vdiq pa ia kumtuar njerëzimit fenë, umetin e la në rrugë të drejtë nga e cila devijon vetëm një i vetëshkatërruar. Nuk ka të mirë që nuk ia ka treguar umetit, sikur që nuk ka të keqe për të cilën nuk ia ka tërhequr vërejtjen umetit.